قرارداد منع افشای اطلاعات؛ تعهدنامه عدم افشای محرمانگی

1-قرارداد منع افشای اطلاعات معمولاً در ابتدای یک رابطه تجاری امضا می‌شود. اطلاعات تحت پوشش این قراردادها می‌تواند نامحدود باشد، از نتایج یک تست گرفته تا مشخصات چند سیستم تا لیست مشتریان و آمار و ارقام فروش. اگر قرارداد منع افشای اطلاعات بین طرفین امضا شود و اطلاعات به بیرون درز پیدا کند، نقض قرارداد محسوب می‌شود.

2-قرارداد منع افشای اطلاعات همچنین می‌تواند زمانی که یک شرکت به دنبال سرمایه‌گذاری‌های ریسک‌پذیر از حامیان بالقوه‌اش است نیز مفید باشد. در این سناریو، این قرارداد تضمین می‌کند که سرمایه‌گذاران می‌توانند به اطلاعاتی که برای تصمیم‌گیری‌های مالی نیاز دارند دسترسی داشته باشند، اما حق بهره‌برداری از آن‌ها را ندارند.

3-علاوه بر یک قرارداد، ممکن است از سرمایه گذاران بالقوه خواسته شود تا یک توافقنامه غیررقابتی را امضا کنند که سرمایه‌گذار را از استفاده از اطلاعات به دست آمده در طول مذاکره برای به دست آوردن مزیت رقابتی باز می‌دارد.