ارغوان مریدی | مشاور و کوچ منابع انسانی
قرارداد موقت چیست؟ در دنیای پیچیده‌ی کسب و کار امروزی، داشتن نمونه فرم قراردادهای کار استاندارد و قانونی نه تنها یک ضرورت است، بلکه می‌تواند تفاوت بین موفقیت و شکست یک شرکت را رقم بزند. قراردادها به عنوان سندی حقوقی عمل می‌کنند که نه تنها وظایف و حقوق طرفین را مشخص می‌کنند، بلکه به عنوان یک سپر دفاعی در برابر اختلافات احتمالی نیز عمل می‌کنند.
استانداردسازی قراردادها اطمینان می‌دهد که تمامی جنبه‌های قانونی و تجاری به طور کامل پوشش داده شده و از هر دو طرف در برابر ریسک‌های ناخواسته محافظت می‌کند. آکادمی تخصصی مدیریت منابع انسانی ارغوان مریدی در این مقاله قرارداد کار مدت موقت را ار جوانب مختلف بررسی می کند. اگر دز تنظیم و استفاده از قراداد موقت مشکل دارید می توانید از مشاوره مدیریت منابع انسانی ارغوان مریدی استفاده کنید.
و اما قراردادهای موقت به عنصری ضروری در انعطاف‌پذیری و تطابق‌پذیری نیروی کار تبدیل شده‌اند. این نوع قراردادها، که گاهی اوقات به عنوان قراردادهای کاری موقت یا قراردادهای مدت‌دار شناخته می‌شوند، اساساً توافق‌نامه‌هایی هستند که برای یک دوره‌ی زمانی مشخص و با هدف انجام کار یا پروژه‌ای خاص بین کارفرما و کارمند منعقد می‌شوند.
قرارداد موقت چیست؟
قرارداد موقت چیست؟ یک قرارداد موقت، قراردادی‌ست که برای مدت زمان محدودی، معمولاً کمتر از یک سال، بین کارفرما و کارمند بسته می‌شود. این نوع قرارداد بر خلاف قراردادهای دائمی، که معمولاً بدون محدودیت زمانی و تا زمان بازنشستگی یا انحلال قرارداد ادامه دارند، محدود به یک دوره‌ی زمانی معین و مشخص است. اکادمی ارغوان مریدی فرم قرارداد کار موقت را به صورت رایگان در اختیار شما عزیزان گذاشته است.
چرا کارفرمایان به قرارداد موقت روی می‌آورند؟
کارفرمایان به دلایل متعددی به قراردادهای موقت روی می‌آورند. نخست، این نوع قراردادها به کارفرمایان انعطاف‌پذیری بیشتری می‌دهند تا به تغییرات بازار و نیازهای موقتی واکنش نشان دهند، بدون اینکه به تعهدات بلندمدت وارد شوند.
- برای مثال، در زمان‌های پرمشغله یا پروژه‌های خاص، استخدام موقت به کارفرما امکان می‌دهد تا به سرعت نیروی کار مورد نیاز را تأمین کند.
- دوم، هزینه‌های کمتری نسبت به استخدام دائمی دارد. مزایای کمتر و تعهدات بیمه‌ای و مالیاتی پایین‌تر معمولاً با قراردادهای موقت همراه است که می‌تواند به کاهش هزینه‌های کلی سازمان کمک کند.
- سوم، فرصت ارزیابی عملکرد کارکنان. کارفرمایان می‌توانند در مدت زمان کوتاه‌تری از توانمندی‌ها و تطابق کارکنان با فرهنگ سازمانی اطمینان حاصل کنند و در صورت رضایت، قراردادها را به بلندمدت تبدیل کنند.
- در نهایت، پوشش موقت نیازهای تخصصی که برای مدت زمان محدودی مورد نیازند. گاهی ممکن است پروژه‌ها نیاز به تخصص‌های خاصی داشته باشند که تنها برای مدت محدودی لازم است و قرارداد موقت برای جذب این افراد گزینه مناسبی است.
انواع قرارداد موقت براساس مدت زمان
قراردادهای موقت می‌توانند بر اساس مدت زمان و نوع نیاز سازمان به دسته‌های مختلفی تقسیم شوند. در ادامه به توضیح انواع مختلف قراردادهای موقت می‌پردازیم:
قراردادهای کوتاه‌مدت:
این نوع قراردادها برای مدت زمان کوتاه و معمولاً چند هفته تا چند ماه تنظیم می‌شوند. قراردادهای کوتاه‌مدت معمولاً برای پروژه‌های خاص، پوشش نیازهای موقتی یا جایگزینی کارکنانی که به صورت موقت غیبت دارند (مانند مرخصی‌های طولانی‌مدت) استفاده می‌شوند. این قراردادها به کارفرما انعطاف‌پذیری بالایی می‌دهند تا بتوانند به سرعت و کارآمدی به نیازهای موقتی پاسخ دهند.
قراردادهای بلندمدت:
قراردادهای موقت بلندمدت معمولاً برای مدت زمان بیشتری، مانند شش ماه تا یک سال یا بیشتر تنظیم می‌شوند. این نوع قراردادها برای پروژه‌های بلندمدت یا نیازهای ثابت اما موقت استفاده می‌شوند. این قراردادها به کارمندان اجازه می‌دهند که در مدت زمان طولانی‌تری در سازمان مشغول به کار باشند و از مزایای بیشتری برخوردار شوند، در حالی که کارفرما همچنان انعطاف‌پذیری لازم را حفظ می‌کند.
3-کار فصلی
در صنایعی که نیاز به نیروی کار بیشتری در زمان‌های خاصی از سال دارند، مانند کشاورزی یا خرده‌فروشی و بسیاری موارد دیگر قرارداد موقت می‌تواند گزینه‌ی بسیار خوبی باشد.
4-جایگزینی
برای جایگزینی کارمندانی که به دلایلی مانند مرخصی بارداری یا بیماری غایب هستند و می‌خواهید تا مدت زمانی که آنها برمی‌گردند از استخدام قرارداد موقت برای خالی نماندن پوزیشن شغلی استفاده کنید.
5-قراردادهای فصلی:
این نوع قراردادها به ویژه در صنایعی که فعالیت‌هایشان به فصل خاصی وابسته است، مانند کشاورزی، گردشگری و خرده‌فروشی کاربرد دارد. قراردادهای فصلی معمولاً برای مدت زمان مشخصی در طول سال، مانند تابستان یا فصل برداشت محصولات، تنظیم می‌شوند. این قراردادها به کارفرما اجازه می‌دهند تا در فصل‌های پربازده نیروی کار بیشتری جذب کنند و پس از پایان فصل به حالت عادی بازگردند.
تفاوت‌ها و مزایا:
– قراردادهای کوتاه‌مدت: انعطاف‌پذیری بالاتر برای کارفرما و سرعت در جذب نیرو، اما امنیت شغلی پایین‌تر برای کارکنان.
– قراردادهای بلندمدت: ثبات و امنیت شغلی بیشتر برای کارکنان و تعهد بیشتر از سوی کارفرما، اما انعطاف‌پذیری کمتری نسبت به قراردادهای کوتاه‌مدت.
– قراردادهای فصلی: پوشش نیازهای خاص فصلی و کاهش هزینه‌ها خارج از فصل پربازده، اما نیاز به برنامه‌ریزی دقیق برای جذب و آموزش نیروها در هر فصل.
انتخاب نوع قرارداد موقت به نیازها و شرایط سازمان بستگی دارد. هر یک از این قراردادها می‌تواند به کارفرما کمک کند تا به طور کارآمد و موثر به نیازهای نیروی کار خود پاسخ دهد و در عین حال به کارکنان فرصت‌های مناسب برای اشتغال و کسب تجربه فراهم کند.
انواع قراردادهای موقت بر اساس نوع کار
قراردادهای موقت بر اساس نوع کار به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند، که هر کدام به منظورهای خاصی و با توجه به نیازهای متفاوت سازمان‌ها تنظیم می‌شوند. در ادامه به برخی از این انواع قراردادها می‌پردازیم:
قراردادهای پروژه محور:
این نوع قراردادها برای انجام پروژه‌های خاص و محدود به مدت زمان مشخص تنظیم می‌شوند. قراردادهای پروژه محور معمولاً برای انجام وظایف یا تکمیل پروژه‌هایی که به تخصص خاصی نیاز دارند و نمی‌توان آنها را به کارکنان دائمی واگذار کرد، استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، یک شرکت ممکن است برای تکمیل یک پروژه نرم‌افزاری پیچیده یک توسعه‌دهنده موقت استخدام کند.
قراردادهای جایگزینی:
این نوع قراردادها به منظور جایگزینی کارکنانی که به صورت موقت غیبت دارند، مانند مرخصی‌های زایمان، بیماری یا مرخصی‌های بلندمدت، تنظیم می‌شوند. هدف از این قراردادها تضمین تداوم کارها و حفظ بهره‌وری سازمان در دوره غیبت کارکنان دائمی است. برای مثال، یک معلم موقت ممکن است به منظور جایگزینی معلمی که در مرخصی زایمان است، استخدام شود.
قراردادهای آزمایشی:
قراردادهای آزمایشی برای ارزیابی توانایی‌ها و تطابق داوطلبان با نیازهای شغلی و فرهنگ سازمانی استفاده می‌شوند. این قراردادها معمولاً برای مدت زمان کوتاه (چند ماه) تنظیم می‌شوند و در پایان دوره آزمایشی، سازمان می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا داوطلب برای استخدام دائمی مناسب است یا خیر. این نوع قراردادها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا بدون تعهد بلندمدت، عملکرد و پتانسیل داوطلبان را بررسی کنند.
قراردادهای موقت بر اساس نوع کار به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا به نیازهای موقتی و پروژه‌های خاص پاسخ دهند و در عین حال، انعطاف‌پذیری و کارایی خود را حفظ کنند. هر یک از این قراردادها مزایا و کاربردهای خاص خود را دارند و می‌توانند به سازمان‌ها در مدیریت نیروی کار و بهره‌وری بهتر کمک کنند.
مزایا و معایب قرارداد موقت چیست؟
مزایای قراردادهای موقت شامل انعطاف‌پذیری بیشتر برای کارفرمایان و در مقابل فرصت‌های شغلی بیشتر برای کارجویانی است که به دنبال تجربه یا ورود به بازار کار هستند. از سوی دیگر، این نوع قراردادها می‌توانند امنیت شغلی کمتری را برای کارمندان ایجاد کنند و ممکن است منجر به بهره‌گیری از مزایای کمتری هم نسبت به قراردادهای دائمی داشته باشند.
مزایای قرارداد موقت چیست؟
قراردادهای موقت مزایای متعددی برای هر دو طرف قرارداد دارند. از جمله:
انعطاف‌پذیری بالا در کار
در این حالت کارفرمایان می‌توانند به سرعت به نیازهای تغییرپذیر بازار واکنش نشان دهند و اگر فکر می‌کنند در شرایط خاص نیروی خاصی را باید استخدام یا برعکس باید کارمند نامناسب را از مجموعه خارج کنند، سریعتر این اقدام را انجام دهند. به عبارت دیگر کارفرمایان می‌توانند بر اساس پروژه‌ها و نیازهای موقتی خود نیرو استخدام کنند.
کاهش هزینه‌ها
استخدام کارمندان برای مدت محدود می‌تواند هزینه‌های مرتبط با بیمه و مزایای دائمی را کاهش دهد. از طرف دیگر بسیاری از هزینه‌های دیگر مانند پرداخت صنوات یا موارد این چنینی را دیگر نخواهید داشت. به علاوه شما می‌توانید به صورت آزمایشی با افراد متخصص کار کنید تا امکان ارزیابی عملکرد کارکنان قبل از ارائه قرارداد دائمی را داشته باشید.
دسترسی به تخصص
دسترسی به تخصص در قرارداد موقت یعنی امکان استفاده از متخصصین برای پروژه‌های خاص بدون نیاز به استخدام دائمی. در دنیای پویای امروز، شرکت‌ها و سازمان‌ها به دنبال راه‌هایی برای افزایش انعطاف‌پذیری و بهره‌وری خود هستند. یکی از راهکارهای مؤثر در این زمینه، استفاده از قراردادهای موقت برای دسترسی به متخصصین بیشتری می‌باشد. قرارداد موقت امکان بهره‌مندی از دانش و مهارت افراد متخصص در پروژه‌های خاص را فراهم می‌آورد، بدون آنکه نیاز به تعهدات طولانی‌مدت و هزینه‌های مرتبط با استخدام‌های دائمی باشد.
این رویکرد، انعطاف‌پذیری لازم را برای پاسخگویی به نیازهای متغیر بازار کار را فراهم می‌آورد و به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا به سرعت و با کارایی بالا، نیروی کار مورد نیاز خود را برای پروژه‌های مختلف به‌کار گیرند. همچنین، در این بخش قراردادهای موقت می‌توانند به عنوان یک راهکار مالی هوشمندانه عمل کنند، چرا که تنها برای مدت زمان محدودی هزینه‌بر هستند و پس از اتمام پروژه، هیچ تعهد مالی اضافی وجود ندارد. از طرف دیگر این موضوع می‌تواند به بهبود کیفیت و کارایی پروژه‌ها کمک بیشتری کند.
در نهایت، داشتن قرارداد موقت به شما این امکان را می‌دهد تا با توجه به نیازهای کاری خود، بهترین استراتژی استخدام را انتخاب کنید و از تخصص‌های مورد نیاز خود به صورت موثرتر و کارآمدتر استفاده کنید. این امر، به ویژه در شرایطی که نیاز به واکنش سریع به تغییرات بازار وجود دارد، اهمیت زیادی دارد. در اختیار داشتن قرارداد منع افشای اطلاعات در کنار فرم قرارداد موقت این فرآیند را کامل تر و دقیق تر می کند.
معایب قرارداد موقت چیست؟
با این حال، قراردادهای موقت معایبی نیز دارند که شامل:
- عدم امنیت شغلی
قرارداد موقت برای کارمندان ممکن است آنها را دچار احساس ناامنی کند که همین موضوع می‌تواند بر عملکرد شغلی آنها تأثیر بگذارد. قراردادهای موقت، هرچند که انعطاف‌پذیری و دسترسی به تخصص را فراهم می‌کنند، اما از نظر امنیت شغلی چالش‌هایی را نیز به همراه دارند. کارمندانی که تحت این نوع قراردادها کار می‌کنند، ممکن است احساس ناامنی مداومی از شرایط کاری خود داشته باشند، زیرا تضمینی برای ادامه کار و همکاری پس از پایان دوره قرارداد وجود ندارد. این عدم اطمینان می‌تواند بر روحیه و انگیزه کارمندان تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه، بر عملکرد شغلی آنها نیز اثر بگذارد.
کارمندانی که امنیت شغلی ندارند، ممکن است در برابر سرمایه‌گذاری زمان و انرژی برای توسعه مهارت‌های خود در یک سازمان خاص تردید داشته باشند. از طرف دیگر، این تغییر مداوم کارمندان می‌تواند بر پیوستگی و فرهنگ سازمانی تأثیر منفی بگذارد. این مسئله همچنین می‌تواند به کاهش تعهد و وفاداری به سازمان منجر شده و حتی ممکن است بر تمایل آنها برای ارائه ایده‌های نوآورانه و خلاقانه نیز تأثیر بگذارد.
- کمبود مزایا
کارمندان موقت معمولاً از مزایایی مانند بیمه درمانی یا بازنشستگی برخوردار نیستند. نگرانی‌های مربوط به مزایایی که کارمندان قرارداد موقت از آنها بهره‌مند نیستند می‌تواند استرس و فشار روانی را برای آنها به همراه داشته باشد، که این خود می‌تواند به کاهش بهره‌وری و کیفیت کار منجر شود.
بنابراین، در حالی که قراردادهای موقت مزایایی دارند، مدیریت امنیت شغلی، رفاه روانی و تامین مزایای کارمندان باید به عنوان اولویت در نظر گرفته شود تا از تأثیرات منفی آن بر عملکرد شغلی جلوگیری شود. سازمان‌ها باید راهکارهایی را برای حمایت از کارمندان خود در نظر بگیرند، مانند ارائه برنامه‌های آموزشی، فرصت‌های شغلی پس از پایان قرارداد، و ایجاد یک محیط کاری حمایتی که به کارمندان احساس امنیت بیشتری بدهد.
مواردی که می بایست در قرارداد موقت ذکر شود:
مدت قرارداد:
مدت قرارداد یکی از اجزای حیاتی در قراردادهای موقت است که به وضوح مشخص می‌کند این توافق‌نامه تا چه زمانی اعتبار دارد و طرفین چه زمانی باید به تعهدات خود پایبند باشند. در قراردادهای موقت، مدت زمان قرارداد به طور دقیق تعیین می‌شود و شامل تاریخ شروع و تاریخ پایان قرارداد است.
تعیین مدت زمان:
مدت قرارداد باید به وضوح در قرارداد ذکر شود. این شامل تاریخ شروع که معمولاً روز آغاز به کار کارمند است و تاریخ پایان که زمانی است که قرارداد به طور خودکار خاتمه می‌یابد، می‌شود. به عنوان مثال: «این قرارداد از تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ تا ۱۵ مهر ۱۴۰۳ اعتبار دارد.»
تمدید قرارداد:
در برخی از قراردادهای موقت، ممکن است شرایط و ضوابطی برای تمدید قرارداد نیز در نظر گرفته شود. این شرایط باید به وضوح مشخص شود و معمولاً نیاز به توافق دوطرفه دارد. به عنوان مثال: «این قرارداد ممکن است با توافق طرفین برای مدت مشابه تمدید شود.»
شرایط استخدام:
قرارداد موقت شرایط استخدام کارمند را تعیین می‌کند، از جمله حقوق، مزایا، وظایف، و تعهدات.
حقوق و مزایا:
قرارداد موقت شامل توضیحات کامل درباره حقوق و مزایا می‌شود. این بخش باید میزان حقوق، نحوه محاسبه و زمان پرداخت حقوق را به وضوح مشخص کند. علاوه بر حقوق پایه، مزایایی مانند بیمه، پاداش، کمک‌هزینه‌های مختلف و شرایط پرداخت‌های اضافی نیز باید ذکر شوند. مهم است که کارفرما و کارمند هر دو از شرایط مالی قرارداد به‌خوبی آگاه باشند.
ساعات کار:
این بخش از قرارداد، ساعات کاری مشخصی را تعیین می‌کند. تعداد ساعت‌های کاری در هفته، روزهای کاری، زمان شروع و پایان کار، و هرگونه تغییرات احتمالی در برنامه کاری باید به وضوح بیان شوند. در صورتی که کارمند موقت نیاز به اضافه‌کاری داشته باشد، شرایط و نرخ پرداخت اضافه‌کاری نیز باید مشخص شود.
تعطیلات:
این بخش شامل توضیحاتی درباره مرخصی‌ها و تعطیلات است. تعداد روزهای مرخصی سالانه، تعطیلات رسمی و شرایط استفاده از مرخصی‌ها باید به‌طور دقیق ذکر شوند. همچنین، باید توضیح داده شود که چگونه و با چه شرایطی کارمند می‌تواند از مرخصی‌های خود استفاده کند.
تعهدات طرفین
قرارداد موقت شرایط و تعهدات طرفین را مشخص می‌کند، از جمله وظایف کاری و مسائل مرتبط با حفظ اطلاعات محرمانه.
خاتمه پیش از موعد:
شرایطی که قرارداد پیش از مدت زمان تعیین‌شده خاتمه می‌یابد نیز باید به طور دقیق در قرارداد ذکر شود. این شرایط ممکن است شامل اخطار کتبی پیش از خاتمه، شرایط فورس‌ماژور یا تخلف از شرایط قرارداد باشد.
انعطاف‌پذیری:
مدت زمان قرارداد موقت به کارفرما انعطاف‌پذیری بیشتری می‌دهد تا به نیازهای موقتی و پروژه‌های خاص پاسخ دهد، در حالی که کارمند نیز از این فرصت بهره‌برداری می‌کند تا تجربه‌های جدید کسب کند و در پروژه‌های مختلف مشارکت داشته باشد.
مدت قرارداد یکی از اجزای مهم در قراردادهای موقت است که به شفاف‌سازی انتظارات و تعهدات طرفین کمک می‌کند و به ایجاد یک چارچوب قانونی و حمایتگر برای رابطه کاری منجر می‌شود. با تنظیم دقیق و واضح مدت زمان قرارداد، سازمان‌ها می‌توانند به صورت موثرتری نیروی کار مورد نیاز خود را مدیریت کنند و از بهره‌وری بهتری برخوردار شوند.
نوع کار:
در قرارداد موقت، نوع کار به وضوح مشخص می‌شود. این بخش شامل توضیحاتی درباره وظایف و مسئولیت‌های دقیق فرد استخدام شده است. نوع کار باید به‌طور دقیق و جامع بیان شود تا هیچ گونه ابهامی باقی نماند و کارمند به خوبی با انتظارات و مسئولیت‌های خود آشنا شود.
فسخ قرارداد:
شرایط و روش‌های فسخ قرارداد یکی از بخش‌های حیاتی است که باید به وضوح در قرارداد موقت ذکر شود. این بخش شامل شرایطی است که هر یک از طرفین می‌توانند قرارداد را لغو کنند، مدت زمان اخطار پیش از فسخ، و هرگونه جریمه یا تعهدات مالی مرتبط با فسخ زودهنگام قرارداد. این موارد به کارمند و کارفرما امکان می‌دهد تا با شفافیت کامل از حقوق و تعهدات خود در صورت پایان زودتر از موعد قرارداد آگاه شوند.
نوع کار، حقوق و مزایا، ساعات کار، تعطیلات و فسخ قرارداد از جمله موارد اساسی هستند که در قرارداد موقت به‌وضوح و با جزئیات مشخص می‌شوند. تنظیم دقیق این موارد به ایجاد شفافیت، کاهش اختلافات و افزایش اعتماد بین طرفین کمک می‌کند و به تضمین بهره‌وری و رضایت شغلی کارکنان منجر می‌شود.
تفاوت قرارداد دائم و موقت
تفاوت اصلی بین قرارداد دائم و قرارداد موقت در مدت زمان و شرایط استخدام است.
قرارداد دائم:
– مدت زمان: قرارداد دائم بدون تاریخ پایان مشخص تنظیم می‌شود و کارکنان به طور بلندمدت در سازمان مشغول به کار هستند.
– امنیت شغلی: کارمندان دارای امنیت شغلی بالاتری هستند و احساس پایداری بیشتری در شغل خود دارند.
– مزایا: معمولاً مزایای بیشتری مانند بیمه‌های تامین اجتماعی، بیمه‌های تکمیلی، مزایای بازنشستگی و مرخصی‌های سالانه دارند.
– ارتقا و آموزش: فرصت‌های بیشتری برای ارتقا شغلی، توسعه مهارت‌ها و آموزش دارند، زیرا سازمان به سرمایه‌گذاری بلندمدت روی این کارکنان متعهد است.
– خاتمه قرارداد: خاتمه این نوع قرارداد معمولاً نیاز به فرآیندهای قانونی و اطلاع‌رسانی دارد و به‌سادگی امکان‌پذیر نیست.
قرارداد موقت:
– مدت زمان: قرارداد موقت برای مدت زمان مشخص و محدودی تنظیم می‌شود و تاریخ شروع و پایان دارد.
– امنیت شغلی: کارمندان موقت امنیت شغلی کمتری دارند و ممکن است پس از پایان قرارداد، بدون شغل باقی بمانند.
– مزایا: مزایای کمتری نسبت به کارکنان دائم دارند و ممکن است برخی از مزایا مانند بیمه‌های تکمیلی و بازنشستگی به آنها تعلق نگیرد.
– انعطاف‌پذیری: این نوع قراردادها به کارفرمایان انعطاف‌پذیری بیشتری می‌دهد تا بر اساس نیازهای موقتی و پروژه‌های خاص اقدام به استخدام کنند.
– خاتمه قرارداد: خاتمه این نوع قرارداد ساده‌تر و با اطلاع‌رسانی کوتاه‌مدت امکان‌پذیر است.
در نهایت، انتخاب بین قرارداد دائم و موقت به نیازها و شرایط سازمان و کارمندان بستگی دارد. هر دو نوع قرارداد مزایا و معایب خاص خود را دارند و می‌توانند در شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرند.
اعتبار قانونی قرارداد موقت چیست؟
قراردادهای موقت از اعتبار قانونی برخوردار هستند و در مواردی که نیاز به انعطاف‌پذیری در نیروی کار وجود دارد، ضروری می‌باشند. این قراردادها به کارفرمایان اجازه می‌دهند تا بدون تعهدات طولانی‌مدت، به نیازهای کاری خود پاسخ دهند و همچنین به کارمندان فرصت می‌دهند تا تجربیات متنوعی کسب کنند و مهارت‌های خود را در محیط‌های کاری مختلف به کار ببرند. با توجه به ماده ۲۷ قانون کار، در شرایطی کارفرما می‌تواند اقدام به فسخ یک‌جانبه قرارداد نماید. این شرایط عبارتند از:
قصور کارگر
اگر کارگر یا کارمندی که با کارفرما قرارداد کار منعقد نموده است، در انجام اموری که به ایشان سپرده‌شده است، قصور ورزد، کارفرما می‌تواند پس از تذکر به ایشان، در صورت ادامه چنین شرایطی، اقدام به فسخ یک‌جانبه قرارداد نماید.
در پایان؛
داشتن قرارداد موقت در کسب و کار می‌تواند بسیار مفید باشد، به شرطی که این قراردادها بر اساس قوانین و استانداردهای قانون اداره کار تنظیم شده باشند. این نوع قراردادها انعطاف‌پذیری لازم را به کارفرمایان می‌دهند تا بتوانند نیروی کار خود را بر اساس نیازهای متغیر بازار تنظیم کنند. از طرفی، کارکنان نیز می‌توانند از فرصت‌های مختلف شغلی بهره‌مند شوند و تجربیات گوناگونی کسب کنند.
در حالی که قراردادهای موقت می‌توانند برای هر دو طرف مفید باشند، حیاتی است که این قراردادها با دقت و بر اساس قوانین کار تنظیم شوند و آکادمی ارغوان مریدی بسته کامل قراردادها و فرم‌های ضروری کسب و کار و همچنین قرارداد موقت را مطابق با استانداردهای اداره کار و سازمان تامین اجتماعی ارائه می‌کند تا از حقوق کارفرمایان و کارکنان محافظت شود و در عین حال، کارفرمایان بتوانند از مزایای انعطاف‌پذیری که این نوع قراردادها ارائه می‌دهند، بهره‌مند شده و کسب و کار خود را بیمه کنند.
